Sijntje blijft ons verrassen, ze is beter dan ooit

Via Facebook kon je een jaaroverzicht laten maken met de belangrijkste posts van 2014. 2014 was dus wel haar jaar. We hadden nooit durven dromen dat zij nu nog bij ons zou zijn. Evenals onze oude Eesz, de Kuvaszteef van ruim 15 jaar oud.



Ik heb het onderste deel terwille van de leesbaarheid apart uitvergroot geplaatst.

Het nieuws per maand.
Januari - ging over de katten van de overleden Sylvia Scheen waar ik m'n best voor heb gedaan om goede adresjes voor ze te vinden;

Februari toont een van mijn favoriete foto's van het C-nest. Chanine (Sientje) en Cuby. Sientjes nakomelingen wonen nu o.a. in Denemarken en Duitsland; 

het berichtje van maart kan ik niet herleiden. Toen hadden we helemaal geen kittens;

April was de 15e verjaardag van Eesz. Zij is op de foto als puppy in de armen van Huibert;

in mei had de lieve mooie Jewel de BIV op de show in Heemstede gewonnen. Ik poseer daar samen met Astrid die ooit twee katjes van ons had. Nu leeft alleen Hommie nog.

In juni begon de keuken een beetje op een keuken te lijken. Het is hier een enorme chaos geweest maar de dieren vonden dit alleen maar leuk, De oude Sijntje poseerde in een keukenkastje in wording;

Juli - het besluit dat we graag de Bashiir als nieuwe rode man in ons huishouden willen opnemen;

Augustus - Bashiir laat al zien dat hij de capaciteiten als fotomodel heeft;

Op de post van september stond een foto van het moment dat Bashiir met de eerste kat hier in huis kennismaakt, de lieve zorgzame Maverick die hem acuut een wasbeurt gaf;

In oktober was het weer Bashiir maar in november ging de meeste aandacht weer naar Sijntje uit en de uitsmijter was uiteraard Bashiir die de meeste kuren met de kerstversiering uithaalde en op de foto net lag uit te rusten.

 We hebben ook ontdekt dat de kraakzak wel wat voor haar is. Lekker warm. Hierin ligt ze dus nu vaak bij me op schoot en wanneer ik ga lopen kan ik haar met zak en al op mijn stoel achterlaten.

Vanmorgen boekte Sijntje een nieuw gewichtsrecord, 2610. Oké, ze moest nog naar de bak en het was net na het vochtinfuus maar het is echt indrukwekkend dat zij als nierpatiëntje aankomt en niet broodmager is geworden. We moeten er van uitgaan dat dit haar laatste jaarwisseling gaat worden maar toch gaan we hoopvol met onze oudjes het nieuwe jaar in.

3 januari:
Het gaat zo goed (en afgeklopt)!
Sijntje krijgt haar dagelijkse kwartje Cerenia 24 tegen de misselijkheid al een paar dagen niet meer. Ook het kwartje Diazepam om de eetlust op te wekken is al langer niet meer nodig. Wel nog een hele lage dosis Mirtazipine, een achtste om de dag en nu zelfs nog minder, nog wel de Ciseral voor het geval dat ze maagklachten heeft en de voedingssupplenten Cranberry voor haar blaas, Ipakitine en Semintra vanwege het chronische nierfalen. Ik heb zelfs het vochtinfuus wat minder vaak gegeven maar dat doe ik nu toch weer dagelijks. Zij vindt het niet erg, ik vind het prikken nog steeds niet prettig maar wanneer het eenmaal loopt hebben we het samen best gezellig. Omdat ze vandaag een super eetlust heeft, heb ik haar extra Isogel door haar eten gegeven (iedereen trouwens, het heeft ook een uitstekende reinigende functie i.v.m. haarballen) zodat ze ook geen vieze laxeerdruppeltjes om obstipatie te voorkomen hoeft te krijgen. Alles wat vies is, waar ze van gaat speekselen, de poeders en de kleine kruimeltjes van de pillen, doe ik in capsules. Dit werkt uitstekend bij haar. De antibioticakuur is bijna klaar. Dit was tegen de benauwdheid door haar onderliggende kwaal bronchitis maar we gaan nog wel wat langer door met een onderhoudsdosering Dexoral.

Blijkbaar vergeten af te kloppen :-(

Zo enthousiast als ik een paar dagen geleden was, zo slecht ging het naderhand met Sijntje. We dachten echt dat we nu afstevenden op het haar moeten laten inslapen. Ze wilde niets meer eten en ze gooide ook al het water uit haar waterbakjes. Omdat ze erg veel drinkt, heeft ze altijd al drie waterbakjes staan want een nierpatiëntje die even te weinig water drinkt, gaat meteen onderuit. Met tijdig verschonen kan ik dit niet oplossen want omgegooid is omgegooid. Gelukkig maar dat ik zoveel thuis ben.
We hadden ons al laten voorlichten over welke dierenklinieken er de feestdagen dienst hadden en bijgelovig als ik op het gebied van onze dieren ben, lijkt het er nu ook weer inderdaad op dat we ze deze feestdagen niet nodig hebben gehad (de dag is nog niet om dus ik heb het nu afgeklopt).
Het bleek dat een beginnende bronchitis de oorzaak was van haar gebrek aan eetlust. Dit heeft haar een tijdje geleden ook goed ziek gemaakt. Nu was ik er eerder bij en kon ze meteen de daarvoor bedoelde medicijnen krijgen: Dexoral en Clavaseptin. Onvoorstelbaar hoe snel zoiets kan aanslaan. Eigenlijk gaat het nu weer heel behoorlijk. Ze eet voldoende en is lekker actief; door de kamer lopen en vooral zichzelf uitnodigen om op schoot te komen. Haar darmfunctie gaat ook behoorlijk. Ze krijgt wel Laxulon en soms wat Isogel door haar eten en zojuist resulteerde dit in een drolletje. Het enige vreemde is dus dat water hengelen en sinds vandaag is het likken aan kleding erbij gekomen.

Het nieuwe mandje voor Sijntje is een groot succes; dit vindt Orchid ook.

Lekker bij het baasje.

Het geven van haar vochtinfuus is al voor niemand een straf maar met Jack erbij is het extra gezellig. Dat hij met zijn grote lijf boven op het slangetje ging liggen, bleek geen probleem. Er ligt een lekker kussen op tafel en dat verdeelt zijn gewicht wel.

Het gaat uitstekend, Sijntje kan zelfs met minder medicijnen toe

Onze ster van het huishouden mocht dit jaar op de kerstkaart.




Toen ik de vorige blog schreef, 3,5 week geleden, was ik ook gestart met een medicijn tegen maagproblemen. Ciseraldrop. Dit blijkt het ei van Columbus. Sijntje eet nu zelfs ook al 's morgens voordat ze haar medicijnen, de eetlustopwekkers, heeft gekregen. Ik ben nu dan ook gestopt met de eetlustopwekker Diazepam waardoor Sijntje meteen weer wat steviger op haar pootjes kan staan. Dit is tenslotte een spierontspannen. De Dexoral tegen een ontsteking irgend-wo krijgt ze ook niet meer. Als ze zo doorgaat, stop ik ook met de Mirtazapine en wanneer dit goed gaat, ga ik het ook proberen met de Cerenia. Dit laatste middel is tegen misselijkheid en ik zou niet wensen dat ze daar weer en onnodig last van zou kunnen krijgen. Alles hangt af van haar eetlust. Als die goed is, hebben wij geen probleem en komen wij de kerstdagen hopelijk goed door. Met haar naar de dierenarts gaan, is nu iets wat je niet onnodig moet ondernemen want door Serious Request kan je bij thuiskomst amper meer een parkeerplaats in de hele woonwijk vinden. Van de week dreigde zo'n bezoekje even omdat zij weer een blaasontsteking had. Ze bleef maar persen en verloor ook druppeltjes bloed. De assistente dacht dat dit niet bacterieel was en ik kon volstaan met twee dagen pijnbestrijding. Tegen de bacteriële blaasontsteking krijgt ze iedere morgen een klein beetje Cranberrypoeder. Ik druk een lege 0,5 ml capsule in de kleine kant van een grotere capsules met dat poeder. Die kleine capsules vul ik verder af met Ipakitine. Nadat de Benefor op was, ben ik overgeschakeld naar Semintra. Dit middel schijnt nog effectiever tegen nierfalen te zijn dan Benekor of Fortekor.
Het is tegen medicijnentijd wel even een heel gedoe. Niet het geven want nu alles in capsules zit, 50 stuks voor 2,50 bij de apotheek, slikt ze die heel makkelijk door maar het vullen ervan. Vooral omdat de medicatie steeds wijzigt is het een hele boekhouding om haar de juiste middelen in de juiste frequentie te geven. Het is heerlijk voor ons beidjes dat die - kleinere dan die van de Cranberrypoeder - dit toedienen binnen een paar seconden gebeurd is. Het geven van het vochtinfuus duurt wat langer maar dat is absoluut geen probleem. Sijntje houdt zich uitstekend aan, blijft zelfs gewoon op het kussen zitten wanneer ik nog even wat spullen pak, en eigenlijk zijn dit hele fijne momenten saampjes. Meestal hoort Huibert haar op grote afstand spinnen. In het begin kreeg Sijntje twee keer 50 ml en dan ook nog twee maal daags. Dit heeft haar heel goed doorgespoeld en ze is zo een hoop afvalstoffen kwijt geraakt. Omdat ze maar bleef aankomen, werd ik toch wat bezorgd. Tenslotte weten we dat een extreem!! teveel aan vocht levensgevaarlijk is, getuige die student die tijdens een ontgroening gedwongen werd om zes liter water te drinken en daar een herseninfarct van kreeg. Sijntje liep er gelukkig niets van op. De laatste twee weken krijgt ze eenmaal daags ca. 50 ml. Eerder knoopte ik de zak met water met de reep verband die ik van de dierenarts had meegekregen aan de lamp boven tafel. Huibert bedacht dat dit handiger kon - een Ikeahaak voor keukengerei aan de lamp en klaar is Kees. Ca. een kwartier vooraf leg ik de zak met infuusvloeistof boven de verwarming zodat ze niet zo'n koude plomp water onder haar velletje hoeft te krijgen. Sijntje zit er sowieso warmpjes bij. Bij en in haar holmandje liggen altijd heatpads die iedere acht uur vervangen worden en vandaag heeft ze ook nog een nieuw mandje gekregen. Van het vele wassen was de oudste echt onbruikbaar geworden en nu heb ik altijd warme mandjes in reserve voor haar. Ze moeten regelmatig in de was want ze maakt er wel vaak een knoeiboel van. Wanneer het niet goed gaat met haar darmen, met haar blaas of wanneer er een bakje met eten in haar mandje omvalt. Soms eet ze graag ín haar mandje, dus dan krijgt ze haar eten daar.

Kan een katje meer tevreden zijn?

Sijntje eet nu weer behoorlijk gevarieerd maar wanneer er iets aan haar eetlust mankeert, moet ik de apartste dingen voor haar klaarmaken. Helaas lukt iets dan maar één keer achter elkaar. Rosbief is bijv. iets waar ze snel op opgekeken raakt, de diverse soorten blikvoer, zelfs AD, ook en helaas ook de gekookte kipfilet met rijst. Wat lang goed gaat is Carnibest Lam-Mix, gerookte makreel, dit soort blikjes kipfilet en gehakte rauwe kip met botdeeltjes. Morgen weer een nieuwe voorraad kippennekjes halen.

Sijntje in haar nieuwe mandje. Het is goedgekeurd.